Bij de beoordeling van het recht op een Ziektewet- of WIA-uitkering, vindt (in de regel) een theoretische schatting plaats. Bij die schatting worden door het UWV op basis van de door de verzekeringsarts vastgestelde belastbaarheid functies geduid met behulp van het CBBS die aan de arbeidsongeschiktheidsbeoordeling ten grondslag worden gelegd. Op grond van het Schattingsbesluit moeten deze functies aan bepaalde eisen voldoen en moeten passend zijn bij de belastbaarheid van de verzekerde.
Maken coronamaatregelen dat de geduide functies bij een arbeidsongeschiktheidsbeoordeling niet als algemeen geaccepteerde arbeid hebben te gelden en dus niet aan de beoordeling ten grondslag mogen worden gelegd door het UWV?
Op deze vraag heeft de Centrale Raad van Beroep op 8 mei 2024 (ECLI:NL:CRVB:2024:967) antwoord gegeven.
In die zaak stelt een verzekerde zich op het standpunt dat de functies die bij de Eerstejaarsziektewetbeoordeling zijn gebruikt niet passend zijn, omdat vanwege de coronamaatregelen de functies niet toegankelijk waren en als het bedrijf waar die functies werden uitgeoefend wel geopend waren, had het UWV moeten onderzoeken of de coronamaatregelen (denk aan de 1,5 meter afstand) wel nageleefd konden worden.
Oordeel van de Raad
Volgens de Raad hoeft het UWV niet te onderzoeken of in de geselecteerde functies kon worden voldaan aan de bijzondere eisen die in verband met de coronamaatregelen golden. In de systematiek van het CBBS wordt uitgegaan van de functieaspecten zoals die zijn vastgelegd bij de functieanalyse op een bepaalde datum, de zogenoemde actualisatiedatum. Deze gegevens blijven volgens het Schattingsbesluit 2 jaar geldig en binnen deze 24 maanden hoeft het UWV geen rekening te houden met eventuele wijzigingen die plaatsvinden in de (belasting van de) functie, bijvoorbeeld als gevolg van coronamaatregelen.
Dit betekent ook dat bij de functieselectie buiten beschouwing dient te worden gelaten of een functie wegens de coronamaatregelen al dan niet feitelijk toegankelijk is, zoals de verzekerde heeft gesteld. Ook de feitelijke verkrijgbaarheid van de aan de schatting ten grondslag gelegde functies speelt geen rol bij de arbeidsongeschiktheidsbeoordeling.
Het UWV heeft dus terecht de Eerstejaarsziektewetbeoordeling gebaseerd op functies die wellicht vanwege de coronamaatregelen niet beschikbaar waren.
Kortom: de theoretische arbeidsongeschiktheidsbeoordeling is toch echt theoretisch. Hoe frustrerend dat voor betrokkenen (ex-werkgevers en verzekerden) soms ook is.
